นิ มาน วินิจภูมา : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 4 / 14

๑๓๒ คู่มือวิชาแปลไทยเป็นมคธ ป.ธ.๔-๙ ประโยคว่า : อตฺตโน ภาคิเนยฺยสฺส ทีฆนขปริพพาชกสุส เวทนาปริคคหสุตฺตนฺเต เทสียมาเน (๑/๔๗) แต่งเสียว่า : อตฺตโน ภาคเนยยสฺส ฯเปฯ สุตฺตนฺเต เทสิยนฺเต (ผิด) (๖) อนุต ปัจจั

คู่มือนี้ได้อธิบายเกี่ยวกับการแปลภาษาไทยเป็นมคธโดยใช้หลักการของการลงปัจจัยที่ถูกต้องและวิธีการจัดรูปศัพท์ต่างๆ เช่น การเปลี่ยนแปลงของรูปคำในบริบทที่แตกต่างกัน คำแนะนำ และตัวอย่างการใช้ปัจจัยในการแปลเพ

ประโยค - อภิธมฺมตฺถวิภาวินิยา ปญฺจิกา นาม อตฺถ โยชนา (ปฐโม ภาโค) - หน้าที่ 229 ปฐมปริจเฉทตฺถ โยชนา หน้า 229 จ ฯ พุชฌน์ พุทธ จิตฺตสฺส เจว บุคคลสฺส จ สุมโนติ ชานนญาณ์ ฯ อภิธานญฺจ พุทธ จ อภิธานพุทธิโย ฯ

เนื้อหาบทนี้เน้นการอธิบายเกี่ยวกับอภิธานพุทธและความสัมพันธ์ระหว่างวาจากับอารมณ์ โดยเน้นการวิเคราะห์เหตุผลของการเกิดสุขเวทนาและการนำไปสู่การปวตฺติปัญญาในชีวิตเพื่อสร้างความสุขและความสงบในการดำเนินชีวิต

ประโยค - อภิธมฺมตฺถวิภาวินิยา ปญฺจิกา นาม อตฺถโยชนา (ตติโย ภาโค) - หน้าที่ 25 ฉฏฐปริจเฉทตฺถโยชนา หน้า 25 ขัตติยกุมาโรติ อุปมา ฯ สนธา....ตูหีติ ทวย ธาตุที่ติ วิเสสน์ ฯ ธาตุที่ติ กตาติ กตฺตา ฯ กตปการ อุ

เนื้อหานี้พูดถึงอภิธมฺมตฺถวิภาวินิยา ปญฺจิกา โดยมีการอภิปรายเกี่ยวกับความหมายและลักษณะแห่งอริยสัจ ซึ่งรวมถึงการวิเคราะห์ธาตุและการดำเนินการต่างๆ ในบริบททางปรัชญาและการเรียนรู้ที่ลึกซึ้ง เหมาะสำหรับผู้

ประโยค๑ - บาลีไวยากรณ์ วจีวิภาค ภาคที่ ๒ อาขยาต และ กิตก์ - หน้าที่ 208 เขาเลี้ยงแล้ว อุ. ปณีเตน ขาทนีเยน โภชนีเยน ปริวิส, เขาเลี ด้วยของควรเคี้ยว ด้วยของควรบริโภค อันประณีต ต พ. กตฺตพฺพ์ อันเขาจึงทำ,

ในส่วนนี้ของบาลีไวยากรณ์ วจีวิภาค ภาคที่ ๒ มีการสนทนาเกี่ยวกับการใช้คำและวลีในภาษาบาลี โดยเฉพาะอย่างยิ่งในเรื่องของอาการที่เกิดขึ้นว่าด้วยการกิน การทำ และการกล่าว โดยจะมีการแยกประเภทของวาจาตามบริบท รว

ประโยค - อธิบายบาลีไว้อย่างดี นามกิลง และกิลงคำ - หน้าส ที่ 91 กิลงวมจาก กิลงศัพท์ที่กล่าวถึงธรรรม คือสิ่งที่ถูกเขียน ยกตัวธรรรม ขึ้นเป็นตัวประธานของประโยค กิลงศัพท์นั้น เรียกว่า กิลงจาก มีอุทรณคดีดัง

บทความนี้นำเสนอการอธิบายบาลีที่เชื่อมโยงกับกิลงคำ โดยเน้นการใช้กิลงในวรรคและการแยกประเภทคำที่สำคัญ เช่น กิลงจากและกิลงดิคด นอกจากนี้ยังมีการพูดถึงปัจจัยที่เป็นเครื่องหมายของประโยคต่างๆ พร้อมตัวอย่างที

ประโยค - อธิบายบทไวยากรณ์ นามกิิต และกิริยากิิต - หน้า 95 เสีย ที่มะตัววท ๆ แล้วลง อนุ ปัจจัยที่หลัง การเอนโต การาเอนโต และ การปญโต ก็เช่นกัน นี้สำหรับ อนุ ปัจจัยในจำพวกตัปจัย ที่เป็นกิิตจำอัปปัจจัยน

บทนี้อธิบายเกี่ยวกับนามกิิตและกิริยากิิต รวมถึงวิธีการใช้ปัจจัยต่างๆ ในการสร้างประโยค เช่น การใช้อนุ ปัจจัยและกิิตจำอัปปัจจัย ประกอบด้วยการวิเคราะห์คำต่างๆ ที่ทำให้เข้าใจในระบบไวยากรณ์ ซึ่งช่วยให้ผู้อ

ประโยค - อธิบายบาลีไวยา กม. นามกิตติ และกิริยากิตติ - หน้า 96 สำหรับปัจจัยที่อาจาว่านี้ ใช่ได้ ๒ จำพวก คือ กิจจาปัจจัย และกิจจาปัจจัย กิจจาปัจจัยนั้น ได้แก่ อธิษฐาน คฤ พุทฺ คฤกิจจา นั่น ได้แก่ มาน และ

เนื้อหานี้นำเสนอการอธิบายบาลีไวยาในด้านนามกิตติและกิริยากิตติ โดยมีการแบ่งประเภทของปัจจัยออกเป็นสองประเภท ได้แก่ กิจจาปัจจัยและกิจจาปัจจัย ทั้งนี้ยังมีการอธิบายถึงความสำคัญของปัจจัยในบริบทของการทำงานข

ประโยค - อธิบายบรรทัดไวยากรณ์ นามดิศก์ และกริยดิศก์ - หน้า 98 ๑. กิด ปัจจัย มี ตัว อนุก, ตวณุต, ตวี่. ๒. กิจจ ปัจจัย มี ๒ ตัว คือ อนิย, ตฟพม. ๓. กิจจอ ปัจจัย มี ตัว คือ มาน, ต, ตุน, ตวา, ตวน. ปัจจัยเ

ในบทนี้นำเสนอการอธิบายบรรทัดไวยากรณ์ของนามดิศก์และกริยดิศก์ โดยแบ่งประเภทปัจจัยในเรื่องการบอกกาล ซึ่งประกอบด้วยอนุก, ตวณุต, ตวี่ และอื่น ๆ พร้อมตัวอย่างการใช้งานในกริยาและหลักการลงปัจจัยที่ถูกต้อง การ

ประโยค - อธิบายบาลีไวฏารณ์ นามภิคนิค และกรีธิกิด - หน้า 106 อันเขา พึงให้ ทา ธาตุ ในความให้. อธิฏูพุ่ง อันเขาพึงตั้งไว้ จาก ธาตุ ในความตั้ง ถ้าหากธาตุตัวเดียวมีสารอี มิกิวิธเป็นเ อ เช่น เนตรพุ่ง วัตถ

บทความนี้เป็นการอธิบายหลักการของบาลีไวฏารณ์และนามภิคนิค รวมถึงความเข้าใจเกี่ยวกับธาตุและปัจจัยต่าง ๆ ที่เกี่ยวข้องในการนำสิ่งต่าง ๆ ไปใช้งาน โดยเสนอแนวคิดเกี่ยวกับการจัดการความหมายและประโยชน์ของแต่ละแ

ประโยค - อธิบายบาลีไว้อย่าง นามมติ และกรีรติคติ - หน้าที่ 107 คำที่กล่าวมา มาน ปัจจัย ดังนี้ กฎตวจาก กรุณา ทำอยู่ กิริยามโน อันขนำทำอยู่ ภูมิมโน กินอยู่ ภูยิยมโน อันเก็บอยู่ วาทมโน กล่าวอยู่ จูงจามโน

บทความนี้สำรวจการอธิบายบาลีโดยเฉพาะหัวข้อของนามมติและกรีรติคติ ซึ่งให้ความเข้าใจในบทบาทและการใช้คำในบริบทของบาลี รวมถึงการวิเคราะห์ต่างๆ ที่เกี่ยวข้องกับปัจจัยทางภาษาที่สำคัญ เช่น ธาตุต่างๆ และการแปลง

ประโยค - อธิบายความสัมพันธ์ เล่ม 1 - หน้าที่ 150 บทกรีย (๑๒๖) บทกรียเป็น ๒ อย่างคือ บทกรียในพากยงค์ อย่าง ๑ บทในกรียายอย่าง ๑ อธิบาย : ในเบื้องต้นตอนที่กล่าวถึงบทฯ ได้ประมวลบทแห่งออกเป็น ๒ คือ บทนา

เนื้อหาอธิบายถึงบทกรียในพากย์ทั้ง ๒ ประเภท คือ บทกรียในพากย์งค์และบทกรียในกรียาย โดยนำเสนอความแตกต่างของบทกรียที่ประกอบด้วย อันตร ปัจจัย และ มาน ปัจจัย รวมถึงการใช้งานในการสื่อสารหรือภาษาในสาขาต่างๆ ใ

ประโยค - อธิบายความสัมพันธ์ เล่ม ๑ - หน้าที่ 176 คฤหดา อปรากัลยิรใน นิสิท. ข้อสังเกต: บทกวีที่ทำหลัง ใช้ประกอบด้วย มาน ปัจจัย บางแต่ไม่เรียกว่า อปรากัลยิร่า เรียกเหมือนอย่างบง วันดา, มาน, ปัจจัยธรรม

บทความนี้วิเคราะห์ความสัมพันธ์ระหว่างบทกวีและพระศาสนา โดยมีการกล่าวถึงการประทับอยู่ของพระมหากัสลป์ในสมัยนั้น และการดำรงอยู่ของมหาชนในพระอุโบสถวันมหาวีรสว่าสะทัศน์ การเผยแพร่พระศาสนา และบทบาทของท้าวสัก

ประโยค- สมุนไพรสาขากา นาม วิณะภูตา (ปูโลมา ภาคโต) - หน้าที่ 159 รมมุนปฏิวัลภุติ ปีติ ปฏิทฤษฎากว่าว สุข ๆ เถิด ปีติ ตุก ๆ สุข ๆ เถิด สุข ตุตุ น นิยมโต ปีติ ๆ สงบารุณสุขคติ ปีติ เวทนาถานุปุนาเภรี สุข ๆ

บทความนี้พูดถึงการศึกษาสมุนไพรที่มีผลต่ออารมณ์และจิตใจ โดยเฉพาะการนำเสนอวิธีการทำให้เกิดความสุขและปีติในชีวิต ผ่านการใช้สมุนไพรซึ่งส่งผลดีต่อสภาพจิตใจและร่างกาย. ที่นี่เราจะเห็นถึงแนวทางวิทยาศาสตร์ในก

ประชโยค(สมุดบันทึกกิจนา มาน วินฉุกกาล (ปฏิทิน ภาคโต้) หน้าที่ 435 นะ โทติ เหตุ ปมดุพฤกษา โต อติพระ เทว ดีสิไล ยกสุภาคา แล้ว ปินนวกุตสุภาคา จ เรื่อง วุฒิ วิกฤติ ฯ พิพุทธ กมุฏะ ปน นะ ธมปุตพา ฯ มนาส มาก

ประชโยคในสมุดบันทึกกิจนา มาน วินฉุกกาล (ปฏิทิน ภาคโต้) อธิบายถึงเหตุการณ์ต่างๆ ที่เกี่ยวข้องกับธรรมและพระพุทธศาสนา รวมถึงการประชุมและแนวคิดทางจิตวิทยาที่สำคัญ เนื้อหายังกล่าวถึงความสำคัญของเวลาภายในระ

ประโยค(คํา) : สมุดปากกากา นาม วิญญูภาค (ปฏิโม ภาค) - หน้าäch 600 ปฏิภาณธรรมปฏิฏา ๆ ปรมมคาถาที่สุด คําเฉล มาน สวด ลาวติ วุฒิ โหติ ๆ สุขา อินานี เจน โกติ ภิกขุ อุตตรินุสงฺสมุนาธิคม พยายเรย น โโล เอตาวา

เนื้อหาในบทนี้กล่าวถึงปฏิโมภาค ซึ่งเป็นการศึกษาในด้านธรรมะอย่างลึกซึ้ง โดยมีการกล่าวถึงปรัชญาและหลักธรรมทางพระพุทธศาสนา มีการสวดลาและเทคนิคการเสริมสร้างปัญญาเพื่อให้เกิดความเข้าใจที่ลึกซึ้งมากขึ้นในพุ

ประโยค๘ - วิสุทธิมคฺคสฺส นาม ปกรณ์วิเสสสฺว (ตติโย ภาโค) - หน้าที่ 16 วิสุทธิมคเค อภาวา น ภาคกฺขเณ เปติ สย์ ภิชชมานตฺตา ขียมาโน วัย วภูฏิเสนโห ทีปสิ น จ อนุปาลนปวตฺตนฐปนานุภาววิรหิต ยถาวุตตกฺขเณ ตสฺส ต

ในเนื้อหานี้ วิเคราะห์เกี่ยวกับวิสุทธิมคฺคสฺส โดยเฉพาะการเจาะลึกถึงมโนธาตุและอาการของธาตุต่าง ๆ เช่น อาการวิกฤต่าง ๆ ของกายและจิตรวมถึงการทำงานของวิญญาณ นอกเหนือจากการศึกษาเกี่ยวกับธาตุที่มีอยู่ในโลกน

๒๒๘๘ คู่มือวิชาแปลไทยเป็นมคธ ป.ธ.๔-๙ เป็น = มาตาปิตนํ วตถูมิ ส เพส ปุตตาน สนฺตกานิ ๆ (๒) ถ้าประโยค ย มีกิริยาคุมพากย์อยู่ ให้เปลี่ยนกิริยานั้นเป็น กิริยาซึ่งเป็นบทวิเสสนะของ ต หรือ เป็นอัพภันตรกิริยา

คู่มือวิชาแปลไทยเป็นมคธ ป.ธ.๔-๙ มีแนวทางสำหรับการแปลที่ถูกต้อง รวมถึงการเปลี่ยนคำกิริยาตามบทวิเสสนะ และแนวทางการเรียงลำดับคำในประโยคเพื่อให้สอดคล้องกับหลักการของภาษา มคธ หนังสือนี้มีตัวอย่างการแปลจากภ

ไม่อยากดู ไม่อยากฟัง ไม่อยากแตะต้อง ถ้ามีข้อบกพร่องประกอบอยู่บ้างแม้เพียงนิดหน่อยในสิ่งเหล่านั้น ก็จะยกเอามาเป็นสาเหตุให้เกิดความขัดเคืองใจ ไม่นึกถึงความดีแม้มีอยู่มากมาย เมื่อสิ่งเหล่านั้นผ่านเลยไป ก

เนื้อหาพูดถึงความเฉยชาของมนุษย์ที่ไม่สนใจสิ่งรอบข้างและอิงความคิดเห็นจากผู้อื่น ขยายความถึงจิตที่ประกอบด้วยกิเลสและคุณธรรมที่มีอยู่ในกระบวนการคิด การรับรู้ และปฏิบัติของบุคคล รวมถึงอธิบายลักษณะต่างๆ ข

ประโยค - อภิธมฺมตฺถวิภาวินิยา ปญฺจิกา นาม อตฺถโยชนา (ทุติโย ภาโค) - หน้าที่ 249 จตุตถปริจเฉทตฺถโยชนา หน้า 249 อาคจฺฉนฺตีติ กิริยาวิเสสน์ ฯ อเน...ตานีติ อาคัจฉันติ กตฺตา ฯ อาปาถนฺติ อาคจฺฉนฺตีติ กมฺม ๆ

บทนี้จากหนังสืออภิธมฺมตฺถวิภาวินิยา ปญฺจิกา กล่าวถึงแนวคิดทางอภิธรรมในเรื่องกรรมและความสัมพันธ์ของวิญญาณ โดยมีเนื้อหาเกี่ยวกับการนิสสยาที่ต้องเข้าใจและศึกษาอย่างละเอียด เช่น การอธิบายการเกิดขึ้นของวิญ

๑๖ คู่มือวิชาแปลไทยเป็นมคธ ป.ธ.๔-๙ สั้นๆ มีเนื้อความสิ้นสุดหรือยัง ก็ดูที่กิริยาคุมพากย์นี้ กิริยาประเภทนี้ ได้แก่ กิริยาที่ประกอบด้วยปัจจัยในอาขยาตทั้งหมด และปัจจัยใน กิริยากิตก์ที่ เป็นกิริยาคุมพากย

คู่มือวิชาแปลไทยเป็นมคธ ได้กล่าวถึงกิริยาคุมพากย์และอนุกิริยา ซึ่งเป็นส่วนสำคัญในการสร้างแผนการแปล โดยได้มีการชี้แจงบทเรียนเกี่ยวกับการประกอบกิริยา ทั้งในลักษณะของกิริยาที่มีความหมายสมบูรณ์และการขยายก